Feest @ Gili Trawangan en enorm vette duiken!

Daar zijn we weer, met het begin van het einde...

[13-08-2007]
Gili’s, here we come! Vandaag zijn we van Padangbai, Bali, naar Gili Trawangan, een klein eilandje voor de kust van Lombok gereisd. Dat wil zeggen: busje naar de haven, ferry (een roestige) naar Lembar (Lombok), dan een busje via Mataram en het zoveelste Monkey Forest naar Bangsal, om daar een bootje te pakken naar Gili Trawangan, om daar na twee uur zoeken eindelijk een hotel te vinden waar ze nog net een kamer vrij hadden waar wij wel met vier man in mochten. Ook nog bijna op een slang(etje) gaan staan tijdens onze zoektocht in het duister. Een belg die halverwege aanhaakte gaf het vrij snel op en ging maar ergens in een strooien hutje liggen slapen langs de kant van de weg, zo’n beetje op het moment dat wij bij een soort van hotelreceptie stonden waar niemand thuis was maar waar wel een geladen harpoengeweer tegen de balie stond. Je begrijpt dat de Bintangs die avond erg lekker waren, net als de gegrilde barracuda en snapper.

[14-08-2007]
Ik heb lekker lang geslapen terwijl Arjo en Liesbeth twee kamers geregeld hebben in Dewi Sri, een handjevol cottages aan de oostkant van het eiland, het meer rustige deel, met iedere avond een gratis zonsondergang aan zee. Daarna hebben Marijn en ik een duikschool, Manta Dive, uitgezocht om daar de rest van de week onze duiken te doen. Een erg relaxte duikschool met een laidback sfeertje, hangmatten en een streeplijst voor de drank. Verder de hele dag een beetje liggen chillen op het strand, wat trouwens uit meer koraal dan zand bestaat, en dit eilandje wat beter leren kennen. Het is echt een Robinson Crusoë eilandje met kokospalmen, een azuurblauwe zee, overal koraal en schelpen, en supergezellige barretjes en restaurantjes in de hoofdstraat waar de versgevangen barracuda’s, kreeft, inktvis e.v.a. ’s avonds uitgestald worden. Overal bamboe-meubilair, ligstoeltjes aan het strand, waterpijpen, Bob Marley en kralenkettingen. Een paar grappige eigenschappen van dit eiland: er is geen gemotoriseerd vervoer, iedereen doet alles met de fiets of met een cidomo (paard-en-wagen), verder zijn er geen pinautomaten en geen politie. Je kan dus werkelijk overal wiet en paddo’s kopen (staat zelfs op de uithangborden van restaurants) terwijl je daar dus aan de overkant (Lombok is zichtbaar vanaf hier) de doodstraf voor krijgt. Ondanks het gebrek aan politie wordt er hier relatief weinig gejat, misschien dat de verhalen over doodgetrapte zakkenrollers daar voor zorgen…

[15-08-2007]
~ Duik 7; 30 m, Bottom Time 00:29 @ Deep Turbo, Gili Trawangan, Indonesia ~
Shit, we moesten er woensdag vroeg uit voor een Deep Dive om 08:15. Dit is een verplichte duik voor je Advanced Open Water Diver en gaat naar 30 meter. Dat ging helemaal prima, op 30 meter hebben we een ei open gebroken en gespeeld met het eigeel, een testje gedaan om te kijken of de nitrogen narcosis had toegeslagen, en verder beetje rondgezwommen. Bij deze duik ook onze eerste schildpad, een green sea turtle, gezien en afgesloten met een oefening om het ademhalen uit een droptank (een extra fles die ze voor noodgevallen vanuit de boot in het water mikken) te oefenen.
~ Duik 8; 20 m, Bottom Time 00:34 @ Meno Slope, Gili Trawangan, Indonesia ~
’S Middags een Peak Performance Buoyancy duik gedaan, die bedoelt is om de controle over je drijfvermogen te verbeteren. Erg nuttig en ook leuk om op je kop te zweven. Bij deze duik ook een moray eel (murene) gezien, héél vet!

Leuk, leuk, leuk, en om dat te vieren die avond een enorme fik gestookt op het strand met aangespoelde kokosnoten en een enorme boomstronk die de volgende morgen compleet opgerookt was. De pret werd versterkt door een krabbenvangende kat en teveel arak (rijstwijn) die wat meer alcohol bevatte dan ik dacht. Daarna zijn Marijn en ik aangeschoten naar de hoofdstraat gesjokt om daar in een Ierse pub echt goed dronken te worden, mede dankzij Extra Joss met wodka (Extra Joss is een soort Red Bull in poedervorm).

[16-08-2007]
~ Duik 9; 22 m, Bottom Time 00:34 @ Manta Point, Gili Trawangan, Indonesia ~
Erg brak. Gelukkig hoefden we donderdag pas om 11:30 weer te duiken, en wel een Underwater Naturalist dive en de laatste duik voor onze Advanced OWD. Dit was erg leuk, veel beesten gezien waaronder blue spotted ribbontail ray, garden eel, titan triggerfish, whitetip reefshark, hawksbill sea turtle, clownfish, blue fin trevally, trumpetfish en redtooth triggerfish. Toen we boven kwamen kwam de slagroom op de taart: twee zeeschildpadden die even lucht kwamen halen. Dan was er ook nog een kerel die met ons meedook en van alle bovenstaande beesten er welgeteld nul heeft gezien, moet je maar niet met je neus boven het koraal gaan hangen.
Naast de slagroom kwamen er ook kaarsjes op de taart, want Marijn en ik zijn vanaf nu Advanced Open Water Divers en mogen nu tot 30 meter duiken, joechei!
Die avond lekker gegeten omdat het de laatste avond van Arjo en Liesbeth op Trawangan waren, daarna met een cidomo naar onze cottage en toen maar weer een mooie fik gestookt op het strand waar behalve hout en kokosnoten ook een slordige vijftien slippers (het strand ligt ermee bezaaid hier), een boom beschilderd met het Bintang logo en een aantal gedesoriënteerde heremietkreeften in verdwenen.

[17-08-2007]
~ Duik 10; 24 m, Bottom Time 00:39 @ Shark Point, Gili Trawangan, Indonesia ~
Uhm, vandaag weer vroeg op voor onze eerste fundive, en wel naar Shark Point waar een hoop te zien zou moeten zijn, en dat was er. Leest u even mee? De blue spotted ribbontail ray, lionfish, narrow banded spanish mackerel, clown triggerfish, titan triggerfish, whitetip reef shark, trumpetfish, hawksbill sea turtle, longfin spadefish, orangeband surgeonfish, moorish idol, cuttlefish en soldierfish. Tadááá!
Zegt u dat niks? Nou vooruit: roggen, haaien, schildpadden en nog meer enorm grote, mooie, giftige en gekke vissen.

Kan het nog toffer worden? Zeker wel, die avond gingen we voor onze 11e duik, een nachtduik. Wat een beetje jammer was, was dat het nogal dringen was onder water en er nogal veel mensen hun flippers en luchtfles niet onder controle hadden. Dit werd echter ruimschoots goedgemaakt door alle toffe dingen die we gezien hebben: kreeft, heremietkreeft, octopus, unicornfish, een enorme pufferfish, cuttlefish en als klap op de vuurpijl een zwartwit gestreepte zeeslang. Door al die drukte en toestanden was ik dus mooi wel mijn buddy (Marijn) én duikinstructeur kwijt, en toen ik die eindelijk gevonden had had ik nog een kleine 10 bar lucht over (50 is tijd om omhoog te gaan), waardoor ik mijn safety stop moest doen met de alternate air source van de duikinstructeur.
‘S Avonds kijken hoe één van de divemasters van Manta Dive op lokale wijze ontgroend werd (ze moest een bril en snorkel opzetten, ze kon dus niet door haar neus ademen, en dan gieten ze met een trechter 12 shots sterke drank in de trechter en verder alle drank die ze kunnen verzinnen en die moet ze dus in één ademteug wegwerken), verder was het vandaag Indonesische onafhankelijkheidsdag en is vrijdag op zich al een reden voor feest op de Gili’s, dus we hebben het weer laat gemaakt. De locals kunnen voor geen meter dansen, dat is duidelijk, maar ze vinden het wel tof als je ze handshakes leert.

[18-08-2007]
De volgende morgen was het wel een beetje jammer dat we om zeven uur al op moesten om de boot van 08:15 te halen met een paard dat niet vooruit wil, en tussendoor nog ons beloofde Manta Dive T-shirt ophalen. Wel nog grauwe klauwiers gezien (of iets wat erop lijkt), voor wie dat wat zegt, en die had ik nog niet eerder gezien dus leuk leuk. De rest van de dag helemaal gaar zitten worden van de mix slaaptekort/cidomo/boot/busje/ferry/busje/taxi om in Kuta weer voet aan wal te zetten in een oude bekende: Komala Indah II.

Vanuit Kuta gaan er weer mooie dingen gebeuren zoals mijn laatste drie duiken met misschien wel de meest toffe onderwaterontmoetingen tot nu toe, maar om het overzicht te bewaren rond ik het verhaal nu, met weemoed, af in Gili Trawangan!

Tot snel!