Rit Jaala, Finland - Turku, Finland

3.424,1 km GMT + 2/2

Rond een uurtje of 9 beginnen we één voor één wakker te worden. Het weer is een beetje druilerig, somber en een tikkeltje fris. Ed & ik stappen snel uit de tent, ondanks ’t slechte weer besluiten we om een duik in ’t meer te nemen. Brrrr het water is ijskoud en gevoelige delen nemen miniscule grotes aan. Nog voordat René de tent uitkruipt om ook een duik te nemen staan wij al op de kant uit te druipen. De warme droge kleren gaan direct aan en dan is ’t tijd voor een uitgebreide maaltijd. Een instant omelet met verse tomaat & een kopje verse koffie. Alles inpakken en op weg naar de oudste stad van Finland: Turku!
We beginnen met heerlijke binnendoor weggetjes. Bocht na bocht vreten we de kilometers op. Heerlijk, maar toch hebben we moeite om wakker te blijven en slurpen onze koffie snel op. Na een tijdje is de benzinetank aan ’t leegraken en stoppen we in Asikkala. Het tankstation is wat moeilijk te vinden, maar een aardige Fin wijst ons (letterlijk & figuurlijk) de weg. Hier staan 2 tankstations naast elkaar en toevallig rijden René & ik naar de duurste. Edwin de rasechte Hollander wijst ons erop dat 20 meter verderop de benzine een halve cent goedkoper is. Natuurlijk kregen we die goedkope benzine niet voor niets. Sterker nog, we kregen geen goedkope benzine. Dit geautomatiseerde tankstation was immers niet berekend op toeristen en alle gebruiksaanwijzingen stonden in ’t Fins. Toch maar tanken bij ’t andere station. De stop ging echter wat langer duren dan normaal, want behalve tanken, eten en wat drinken moeten Ed & René hun ketting spannen, René zijn olie bijvullen (± 400 cl) en de kettingen worden ingevet. Daarna weer op weg, waar we ons moeilijk aan de snelheidslimieten kunnen houden. De wegen drogen op en de reis gaat lekker. Vanaf Lammi reizen we over een grotere weg. Minder spannend en inspannend, maar wel slaapverwekkend. Tijd voor koffie! Twee bakjes later en een klein ongelukje (Ed laat zijn motor tegen zijn been vallen maar weet met mij erger te voorkomen) vervolgen we onze weg. Bij Koski TI verlaten we de grote weg om nog even te genieten van wat bochten. De omgeving is hier trouwens ook fantastisch en de wegen zo goed als leeg. René moet wel uitkijken voor afslaand verkeer wanneer hij inhaalt! Een kleine stop om wat Russische vis met Fins brood op te eten en we zijn al bijna in Turku. De camping zou goed moeten worden aangegeven vanaf ’t centrum in Turku, maar de vele bordjes met campings doen ons eenmaal verkeerd rijden. Uiteindelijk blijkt het gewoon dat er meerdere routes naar de camping gaan, door ’t centrum en er omheen. Vlakbij de haven missen we bijna een afslag en schieten we voor een vrachtwagen de afslag af en moet René volgens de vrachtwagenchauffeur dit wat minder krap doen. De route naar de camping is nog even genieten als we de trage Finse bestuurders uit de weg gaan. De camping is zeer groots opgezet en er is plek zat! De prijs is wel wat anders dan in Estland, maar alles is ook net wat luxer. De avond hebben we met een 30jarige blonde finse afgesproken om een kopje koffie te drinken. We gaan snel even een burger doen bij Hesburger en ontmoeten gelijk wat dronken dakloze finnen. Leuke lui! René belt onze couchsurf contact, genaamd Ester. Zij blijkt ons al voorbij te zijn gelopen en is een stevige blonde meid, maar helemaal geen Finse! Ze is gewoon Duits. We gaan met haar en wat vrienden iets drinken, want een van haar vriendinnen gaat terug naar duitsland. We nemen eerst een kijkje op een boot/restaurant, maar daar is het net iets te koud, dus vertrekken we naar een apart café, al het interieur is namelijk te koop en een halve liter bier kost wel geteld 4 euro. We maken een gezellig praatje, maar we moeten vroeg op en vertrekken daarom meteen wanneer ons biertje op is. Misschien waren we toch een beetje te moe om sociaal te zijn ;)
De weg terug gaan we even langs de haven zodat we weten waar we moeten zijn. Onderweg verbaas ik René & Ed hoe hard mijn uitlaat kan knallen. De bochtige weg naar de camping is uitstekend om een geintje te maken. Ff je licht uitdoen zodat de anderen denken dat je er onderuit bent gegaan, terwijl je af en toe met je grootlicht loopt te spelen. René & ik konden er op de camping hartelijk om lachen (sorry campinggenoten!). Rond kwart over elf zochten we ons matrasje op en de wekker werd om half 7 gezet. Trusten!