Wasje doen en uitbrakken @ St. Petersburg, Rusland
Door: Timon Wyatt
Blijf op de hoogte en volg Edwin
10 Augustus 2008 | Rusland, Moskou
2.747,7 km GMT + 3/3
Vandaag begon met een lichte hoofdpijn en met iets te weinig slaap. We wilden de stad gaan bekijken, maar waarschijnlijk gaat dat er niet zo van komen. De eerste avond was zeer geslaagd, maar ook in de megastad Sint Petersburg hebben we last van muggen. Twee bulten in mijn gezicht en twee op mijn arm. Bah... De avond daarvoor was meer de moeite waard. René was vergeten te vertellen dat ze hier een uitstekend deurbeleid hebben. Mooie vrouwen worden direct toegelaten en buitenlanders (die dus geld hebben) komen altijd binnen. Zelfs als je wandelschoenen, een ranzige spijkerbroek en een oud T-shirt aan hebt (René), kom je binnen in een trendy club, waar 70% van de aanwezigen bestaat uit bloedmooie Russische vrouwen.
Maar genoeg over gisteren, vandaag is genoeg gebeurd. We begonnen de dag met een koude douche en een wandeling naar een speciale wasserette. Deze bestond uit een was gedeelte en een bar gedeelte, alleen stond ons hoofd nog niet naar bier. Het wassen ging alleen iets meer tijd kosten dan we dachten. René ging ’t verhaal van gisteren op schrijven, ik ging even internetten, daarna gingen we Ed zijn ketting v/d motor spannen, René ging internetten, we gingen koffie drinken, en nog steeds was de was niet klaar. Twee gaat ’t nog duren volgens de bar/wasserette medewerker. Dus gingen wij even een wandeling door de stad maken. Eerst een mooie route uit stippelen en daarna op pad. René wil iig een lange broek en dichte schoenen kopen. Die lange broek was een goed idee, iedereen’s lange broek zat in de was, of had hem vergeten te wassen en had alleen een ber smerige broek (René). Het begon namelijk te regenen en deze drie nederlanders begonnen ’t koud te krijgen in hun T-shirtje en korte broek. Snel de droogte op gezocht in een armyshop en leuke souvenirs gekocht. Daarna een heerlijk burgertje gegeten uit de magnetron en een mooi kerkje bezocht (nou ja eromheen gelopen). Toen waren de twee uur weer om dus hebben we de route afgebroken om naar de was te gaan kijken. Twee en een half uur later kwamen we aan kakken, maarrrr helaas pindakaas de drogers uit de tijd van Stalin deden hun werk minder goed dan verwacht, dus moesten we over een uur weer langskomen. Terug naar ons hostel om lekker ‘gratis’ koffie te drinken. Dat kunnen we als NL’ers natuurlijk niet laten staan. Gezellig gekletst met medehostelgenoten. Dat is ’t voordeel van hostels, je komt in contact met superveel verschillende mensen. Leraressen en leraren uit Parijs, mensen uit Belgrado, Duitsland, VS en natuurlijk ook Nederlanders. Gezellig ouwehoeren waar ze heen gaan, vandaan komen en wat ze gisteren hebben gedaan. We waren iig niet de enige met een kater. Omdat we weinig van de stad hadden gezien besloten we om een dag extra te blijven, helaas moesten 2 personen gaan verkassen naar een andere kamer. Het lot wees Edwin aan om als enige niet te verhuizen.
Daarna was het weer tijd voor een bezoekje aan de wasserette. Ik ging snel terug omdat ik mijn GSM was vergeten en had een leuk gesprek met wat buitenlanders waaronder een voormalig navy seal officier. Wonder boven wonder was onze was klaar, maar helaas niet kurkdroog, dus moesten we alles nog uithangen. Deze avond gaan we (Edwin & René eigenlijk) wel iets speciaals doen. We gaan namelijk voor de eerste keer echt koken (dus niet bbqen of iets opwarmen). Boven alle verwachting heeft het me goed gesmaakt en ga ik met groot plezier aan de afwas. Aan het eind van de dag beginnen we er wel een beetje doorheen te zitten. René begint het steeds moeilijker te krijgen met onze policy en klaagt over pijnlijke ballen. De avond brengen we door met een hoop andere hostelgasten waarvan een Hongkonger een leuk verhaal heeft over moederkoek. Volgens hem smaakt het namelijk naar kip. Zijn moeder had het namelijk stiekem door zijn eten gedaan. Helaas moet hij en een hoop anderen om 1 A.M. de nachttrein naar Moskou nemen en 3 londenaren gaan vroeg naar bed omdat ze ’s ochtends de trein moeten nemen. Toch blijven we tot 2 A.M. lekker kletsen, terwijl 2 oerlelijke russische vrouwen (ja die bestaan dus ook) gezellig aan komen schuiven. Uiteindelijk komt een agressieve gast, die niet kan slapen een eind aan de pret maken, en druipen we af naar ons lekkere bedje en maken we ons klaar voor de volgende dag in St. Petersburg. Trusten & tot morgen!
Oja René z’n camelbag begint te schimmelen. Jammy water met vlokken!!!
Vandaag begon met een lichte hoofdpijn en met iets te weinig slaap. We wilden de stad gaan bekijken, maar waarschijnlijk gaat dat er niet zo van komen. De eerste avond was zeer geslaagd, maar ook in de megastad Sint Petersburg hebben we last van muggen. Twee bulten in mijn gezicht en twee op mijn arm. Bah... De avond daarvoor was meer de moeite waard. René was vergeten te vertellen dat ze hier een uitstekend deurbeleid hebben. Mooie vrouwen worden direct toegelaten en buitenlanders (die dus geld hebben) komen altijd binnen. Zelfs als je wandelschoenen, een ranzige spijkerbroek en een oud T-shirt aan hebt (René), kom je binnen in een trendy club, waar 70% van de aanwezigen bestaat uit bloedmooie Russische vrouwen.
Maar genoeg over gisteren, vandaag is genoeg gebeurd. We begonnen de dag met een koude douche en een wandeling naar een speciale wasserette. Deze bestond uit een was gedeelte en een bar gedeelte, alleen stond ons hoofd nog niet naar bier. Het wassen ging alleen iets meer tijd kosten dan we dachten. René ging ’t verhaal van gisteren op schrijven, ik ging even internetten, daarna gingen we Ed zijn ketting v/d motor spannen, René ging internetten, we gingen koffie drinken, en nog steeds was de was niet klaar. Twee gaat ’t nog duren volgens de bar/wasserette medewerker. Dus gingen wij even een wandeling door de stad maken. Eerst een mooie route uit stippelen en daarna op pad. René wil iig een lange broek en dichte schoenen kopen. Die lange broek was een goed idee, iedereen’s lange broek zat in de was, of had hem vergeten te wassen en had alleen een ber smerige broek (René). Het begon namelijk te regenen en deze drie nederlanders begonnen ’t koud te krijgen in hun T-shirtje en korte broek. Snel de droogte op gezocht in een armyshop en leuke souvenirs gekocht. Daarna een heerlijk burgertje gegeten uit de magnetron en een mooi kerkje bezocht (nou ja eromheen gelopen). Toen waren de twee uur weer om dus hebben we de route afgebroken om naar de was te gaan kijken. Twee en een half uur later kwamen we aan kakken, maarrrr helaas pindakaas de drogers uit de tijd van Stalin deden hun werk minder goed dan verwacht, dus moesten we over een uur weer langskomen. Terug naar ons hostel om lekker ‘gratis’ koffie te drinken. Dat kunnen we als NL’ers natuurlijk niet laten staan. Gezellig gekletst met medehostelgenoten. Dat is ’t voordeel van hostels, je komt in contact met superveel verschillende mensen. Leraressen en leraren uit Parijs, mensen uit Belgrado, Duitsland, VS en natuurlijk ook Nederlanders. Gezellig ouwehoeren waar ze heen gaan, vandaan komen en wat ze gisteren hebben gedaan. We waren iig niet de enige met een kater. Omdat we weinig van de stad hadden gezien besloten we om een dag extra te blijven, helaas moesten 2 personen gaan verkassen naar een andere kamer. Het lot wees Edwin aan om als enige niet te verhuizen.
Daarna was het weer tijd voor een bezoekje aan de wasserette. Ik ging snel terug omdat ik mijn GSM was vergeten en had een leuk gesprek met wat buitenlanders waaronder een voormalig navy seal officier. Wonder boven wonder was onze was klaar, maar helaas niet kurkdroog, dus moesten we alles nog uithangen. Deze avond gaan we (Edwin & René eigenlijk) wel iets speciaals doen. We gaan namelijk voor de eerste keer echt koken (dus niet bbqen of iets opwarmen). Boven alle verwachting heeft het me goed gesmaakt en ga ik met groot plezier aan de afwas. Aan het eind van de dag beginnen we er wel een beetje doorheen te zitten. René begint het steeds moeilijker te krijgen met onze policy en klaagt over pijnlijke ballen. De avond brengen we door met een hoop andere hostelgasten waarvan een Hongkonger een leuk verhaal heeft over moederkoek. Volgens hem smaakt het namelijk naar kip. Zijn moeder had het namelijk stiekem door zijn eten gedaan. Helaas moet hij en een hoop anderen om 1 A.M. de nachttrein naar Moskou nemen en 3 londenaren gaan vroeg naar bed omdat ze ’s ochtends de trein moeten nemen. Toch blijven we tot 2 A.M. lekker kletsen, terwijl 2 oerlelijke russische vrouwen (ja die bestaan dus ook) gezellig aan komen schuiven. Uiteindelijk komt een agressieve gast, die niet kan slapen een eind aan de pret maken, en druipen we af naar ons lekkere bedje en maken we ons klaar voor de volgende dag in St. Petersburg. Trusten & tot morgen!
Oja René z’n camelbag begint te schimmelen. Jammy water met vlokken!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
