De dag met de weg vol gaten & granaten
Door: Timongooltje
Blijf op de hoogte en volg Edwin
05 September 2010 | Servië, Belgrado
Pansion Lion, Sarajevo, Bosnië & Herzegovina – Hotel Slavija**, Belgrado, Servië
2.731,1 km
Na een avondje bier drinken heb ik altijd moeite om goed wakker te worden. Gelukkig is het warme water op en maakt die koude douche me goed wakker.
Voordat we op weg gaan/kunnen gaan we snel een ontbijtje kopen, koffie drinken, nog een kopje doen, rollen door de duiven (Ed), foto’s maken van alle duiven, proberen ’t pension/hostel te betalen, pinnen, alles op de motoren proppen, wachten tot Ed 10 kilo verroest staal heeft gekocht en dan is het eindelijk zover! We kunnen op weg.
Het doel is Beograd, dat helemaal niet zo ver is. Daarom was ’t plan om even langs Srebrenica te gaan. Jammer was dat de gekozen weg niet geheel geasfalteerd was en dat kapot geschoten huizen nog best normaal zijn in dit gedeelte van het land. Een stuk land om een beetje depressief van te worden. De weg naar Belgrado was ook niet iets om heel enthousiast van te worden. Lekker bochtig, maar niet altijd even goed asfalt en in het donker ook niet echt lekker. René hielt er wel even de vaart goed in, maar al met al waren we laat in Belgrado. Het avondeten was een culinair hoogstandje van Mac Donald. Het centrum van Belgrado viel wel even tegen: een troosteloze bedoening met één aardig persoon: Marco. Deze Honda CBR rijder begeleidt ons naar een hotel en regelt gelijk onze kamer. Super kerel, die ook nog in Den haag heeft gewoond. Hij geeft ook nog zijn telefoonnr, mochten er problemen zijn.
Na deze vermoeiende dag gaan de oude heren: René & Edwin onder de wol, maar weten Eelco & ik ons nog op te peppen om 1 biertje te doen in ’t centrum. Het centrum blijkt nog een stukje wandelen te zijn en minder opwindend dan gehoopt. Op zondagavond zijn vele barren al gesloten en zeker niet druk. Na 1 biertje gaan we weer huiswaarts, en pikken we onderweg nog een pint mee in een Irish pub. Eindelijk kunnen we dan slapen! Morgen weer om 8 uur op :(.
PS Onderweg naar Srebrenica komen we Iwan uit Rotterdam tegen. Deze Bosniër blijkt daar coke te dealen en heeft een mooie volgeverfde vriendin. Op de weg liggen ook vele plat gereden beesten: oa 4 vossen.
2.731,1 km
Na een avondje bier drinken heb ik altijd moeite om goed wakker te worden. Gelukkig is het warme water op en maakt die koude douche me goed wakker.
Voordat we op weg gaan/kunnen gaan we snel een ontbijtje kopen, koffie drinken, nog een kopje doen, rollen door de duiven (Ed), foto’s maken van alle duiven, proberen ’t pension/hostel te betalen, pinnen, alles op de motoren proppen, wachten tot Ed 10 kilo verroest staal heeft gekocht en dan is het eindelijk zover! We kunnen op weg.
Het doel is Beograd, dat helemaal niet zo ver is. Daarom was ’t plan om even langs Srebrenica te gaan. Jammer was dat de gekozen weg niet geheel geasfalteerd was en dat kapot geschoten huizen nog best normaal zijn in dit gedeelte van het land. Een stuk land om een beetje depressief van te worden. De weg naar Belgrado was ook niet iets om heel enthousiast van te worden. Lekker bochtig, maar niet altijd even goed asfalt en in het donker ook niet echt lekker. René hielt er wel even de vaart goed in, maar al met al waren we laat in Belgrado. Het avondeten was een culinair hoogstandje van Mac Donald. Het centrum van Belgrado viel wel even tegen: een troosteloze bedoening met één aardig persoon: Marco. Deze Honda CBR rijder begeleidt ons naar een hotel en regelt gelijk onze kamer. Super kerel, die ook nog in Den haag heeft gewoond. Hij geeft ook nog zijn telefoonnr, mochten er problemen zijn.
Na deze vermoeiende dag gaan de oude heren: René & Edwin onder de wol, maar weten Eelco & ik ons nog op te peppen om 1 biertje te doen in ’t centrum. Het centrum blijkt nog een stukje wandelen te zijn en minder opwindend dan gehoopt. Op zondagavond zijn vele barren al gesloten en zeker niet druk. Na 1 biertje gaan we weer huiswaarts, en pikken we onderweg nog een pint mee in een Irish pub. Eindelijk kunnen we dan slapen! Morgen weer om 8 uur op :(.
PS Onderweg naar Srebrenica komen we Iwan uit Rotterdam tegen. Deze Bosniër blijkt daar coke te dealen en heeft een mooie volgeverfde vriendin. Op de weg liggen ook vele plat gereden beesten: oa 4 vossen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
