Rit Turku, Finland - Mariehamn, Åland (Finland)

3.443,9 km GMT + 2/2

Om half zeven worden we inderdaad gewekt en zijn we verrassend snel klaar met douchen en inpakken. Lekker vlot rijden we over het lekker bochtige weggetje naar de haven. Daar gaan we eerst nog even navraag doen bij de Terminal van Viking Lines of we nog een kaartje moeten kopen ofzo maar dat is niet nodig en we kunnen meteen naar de toegangspoortjes. Daar schrikken we zo van de prijs (€ 150,- totaal) dat we vergeten te melden dat we studentenkorting willen. Na de betaling mogen we door, langs alle auto’s en via een steil oplopend bruggetje van dikke roosters naar het 5e dek (van de 10!) waar we de motoren parkeren naast een Goldwing met oplegger en een Hayabusa. We zetten de motoren vast met spanbanden, in de versnelling, op stuurslot, met ingeknepen voorrem (elastiek) en blokken om de wielen. De bagage halen we er deels vanaf en dan moet het wel genoeg zijn. De boot is huge: 10 dekken met restaurants, cafe’s, casino, sauna, ballenbak, gokautomaten, etc. en nog vervelen we ons een beetje. Het gooien van sigarettenpeuken vanaf het achterdek is misschien nog wel het leukst. Het uitzicht is wel de moeite waard: overal eilandjes (Åland heeft er een krapp 7000) waarvan sommige bewoond, sommige niet, sommige bebost, sommige kaal, een vuurtoren, een huisje, een bootje... genoeg te zien! We lezen een boekje, schrijven in dit boekje, een heerlijke lunch en komen zo de morgen wel door. Na ca. 5,5 uur varen komen we dan aan op Åland. We maken onze motoren los in het krappe en warme ruim. Verlaten de boot en dankzij een stadsplattegrond vind ik binnen 5 min. een camping. Deze is weer erg relaxed. Aan zee en met bbq’s, zithoekjes, sauna, etc. alhoewel hij niet wint van Toila. We zetten de tent snel op waarbij René moeite heeft het juiste gaatje te vinden en Timon de verkeerde paal te pakken heeft. Ik denk dat ze moeite beginnen de krijgen met onze policy. Dan nemen we een duik in zee tussen de kwallen en spelen wat op een vlot. Van de schrik van de kou vergeten we spontaan onze traditionele zwemkledij. Dan gaan René en ik boodschappen doen want onze oude man Timon heeft zijn middagdutje hard nodig. De weg zoeken is hier niet zo moeilijk, de huizen zijn grotendeels in rechte blokken verdeeld. Ook leuk is dat ze rood asfalt gebruiken, Zweeds praten (het is nog steeds Finland) en hun eigen kentekenplaten hebben die beginnen met Ål. Ondanks dat het zo makkelijk is belanden
René en ik in een gigantische slijterij, de Alko, wat de enige plek op dit eiland is waar je alcohol kan kopen. Of bij een andere Alko dan. De Alkoman stuurt ons naar de supermarkt waar de een chronische hartverzakking oplopen van de prijzen: brood 4 €, paprika 4 €, komkommer 3 €, 0,5 liter bier 2,08 €. Het zal wel komen omdat het allemaal met de boot hierheen moet komen. We kopen voor 45 € een heerlijke maaltijd en laten Timon het vlees bereiden op de crappy bbq die we op het strand vinden. Het kost ons de nodige benzine en aanmaakhout om hem aan te krijgen en de bbq lazert twee keer om maar het vlees met wodka-jus smaakt heerlijk, de kip in honingmarinade bewaren we alleen nog even voor morgen. Na dit feestmaal storten we ons op een fles Vodka en worden steeds minder toerekeningsvatbaar. We schommelen wat, René pist van de steiger, het regent een beetje, Timon knijpt in edele delen, we houden de campinggasten wakker door denneappels weg te schieten met onze uitlaten en we bestellen een klamme dot en twee lauwe bud bij een denkbeeldige barman. Al deze avonturen kosten een hoop energie dus rond half elf rollen we ons nest in, zetten geen wekker en gaan heerlijk slaapjes doen!