Rit Løkken, Denemarken - Bad Bramstadt, Duitsland

5.543,9 km GMT + 1/1

De wind is gelukkig gaan liggen, maar echt zonnig is het nog niet te noemen. We sjeffen even 20 boners om te douchen en laten het op de rekening zetten. Op 1 of andere duistere reden weet Ed er 8 te bemachtigen terwijl R & T met 6 blijven zitten. Door onze snel doucheskills is 4 m. echter genoeg en gaan we met extra kroners weg. Ff naar de Aldi + tanken waar ik op zeer handige wijze m’n handschoenen vergeet… in m’n helm! Na 2 keer heen en weer naar het tankstation kom ik er eindelijk achter.* Enfin, we zijn weer lekker scherp! De rit naar Duitsland is verder saai. Denemarken is een kutland met veel wind en regen moet de conclusie zijn. Onze laatste kronen besteden we aan (hoe kan het ook anders) olie voor René’s motor. Fles 4 inmiddels. Bij de grens willen we vooral koffie en dat vinden we bij een Grieks restaurant met een bosnische eigenaar?! We hebben natuurlijk weer aanspraak van de lokale zuiplap en doordat de koffie meer weg heeft van rioolwater schieten we er snel vandoor. Het doel is Hamburg, ergens een camping. Dat is dan nog 350 km van huis, mooi stukje voor de laatste 2 dagen. We stranden in Bad Bramstadt waar we eerst langs een bord komen waar Obst und Gemse op staat (nee echt waar! Helaas geen foto) en rijden vervolgens 2 keer finaal verkeerd omdat we de aanwijzingen van het ANWB campingboek volgen in plaats van de bordjes waar heel groot CAMPING op staat. Je moet er maar zin in hebben zullen we denken. Een taxichauffeur wijst ons de weg en zegt er gelukkig bij dat het moeilijk te vinden is. Zo, onze ego’s ook weer gered. De camping is klein, meer een soort tuin, maar dan groot. De eigenaar is een oude duitser met enorm veel humor en vermoedelijk ook veel dorst. We praten en lachen. Hij kan zowaar wat woordjes Nederlands. “Goed zo jongens”, “Lekker biertje” en meer van dat soort one-liners. We betalen uiteraard bij z’n vrouw en volgen de man naar onze plek 5 meter verderop. Desalniettemin rijdt hij op zijn fiets die eigenlijk net iets te brak is, maar wel een mandje voorop heeft. Het is een melig gezicht. We willen graag bbq’en maar hebben enkel een rooster en kolen (en een fles ethanol). De man brengt ons een paar bakstenen dus een half uur later zitten we aan de spare-ribs, knakworst en kip. Kudo’s gaan dit keer naar Timon voor zijn vaardigheden met de ethanol. Het regent wel een beetje dus verzinnen we een ultrastabiele ongepatenteerde constructie om droog verder te bbq’en. De avond sluiten we redelijk vroeg af met Duits bier, een fles wijn en traditioneel kampvuur gemaakt van waxinelichtjes. Weltrusten!

PS: We hebben een hert gezien. Niet zo mooi als op Åland, maar toch.

*: Terwijl René er nog steeds niet achter is dat hij hier gewoon in een grap van eigen makelij is getuind, over lekker scherp gesproken...