Rit Przydwórz, Polen - Bakalarzewo, Polen

1.494,6 km GMT + 1/1

Het is alweer de 3e dag en het lijkt een fantastische dag te worden. We zouden om 7.30 vertrekken, zodat we nog een beetje op tijd in Vilnius aan zouden komen. Helaas hebben onze gastheren (eigenlijk dame en heer) hun horloges nog op 0 GMT staan. Dus staan ze al om 5.30 bij ons lekkere bedje. Even het slaapzand uit onze oogjes wrijven en dan aan het uitgebreide Engels/Poolse ontbijt. Alweer klaargemaakt voor ons! Dan is het tijd om afscheid te nemen en contactgegevens uit te wisselen. Super dat we hen toevallig waren tegengekomen! Als eerste moeten we nu een tankstation zoeken voor het benzine verslindende monster van René. Gelukkig is er een vlakbij volgens Olo, maar niet dichtbij genoeg. Twee bochten na ons afscheid van Olo en Alu.. oeps Ula... begint René wel erg langzaam te rijden. En jawel 750 m van het benzinestation staat René dan zonder een drubbel… Ik blijf bij onze kleine René om hem gerust te stellen en edelmoedige Edwin gaat op pad met een lege 2L melkfles. Het blijkt dat het benzinestation 750m ver weg ligt, wordt verbouwd, maar na enig zoeken heeft edwin een andere gevonden. Na 30 a 45 min konden we dan ook weer op weg naar de bunker van Hitler (Wolfsschanze)! Vrij vlot worden we weer gedwongen tot een pauze. Aanleiding was een inhaalactie in de bebouwde kom van 71 km/h. Verscholen achter een boompje stond namelijk een poolse polisie met een dikke snor. René en ik werden met agressieve gebaren duidelijk gemaakt om ff op te rotten. Dus rijden we 20m verder om daar te genieten van de uitbrander van Ed. Onder tussen komt nog een kale Poolse sjonnie even gezellig met ons kletsen.

Hier het verhaal volgens Ed:
Juist, en ik was dus de zak want ik reed dan net even voorop. Een hoop geschreeuw in het Polski en hij maakt duidelijk dat hij geen Duits gaat praten voor mij. Maar wat ‘ie dan wil? Geen idee, maar op goed geluk geef ik mijn rijbewijs en dat was wat hij wilde. Dan de preek, in het “Polski” en heel erg lang en ik ging maar vragen kijken want natuurlijk geen idee. Ah, hij weet een woord: “STRAFF!!” Ok, duidelijk, zeker als hij het laserpistool met 71 km/u (waar 50 mag, denk ik) laat zien. Nou goed, betalen dan. Dollar? Euro? Mastercard??? Nee, nee, hij wil zloty’s zien! Ah, weer een begrijpbaar woord. Dan de motor: Yamaha! Even de papieren erbij halen. Intussen zitten we dus op vier verstaanbare woorden en de agent begint zich te realiseren dat het een hele lange bekeuring gaat worden en met drie polski ztrwzls en een handgebaar maakt ‘ie duidelijk dat ik weer mag gaan. Toch maar even bedanken, papieren opbergen, in mijn vuistje lachen en hopla hit the road Jack! Met gelijke tred en vlot tempo vervolgen we ons avontuur!

Onderweg naar Hitlers bunker gebeuren weinig spectaculaire dingen. We zien weer een stuk of 10 ooievaars inc. nest, edwin schuift een beetje weg wanneer hij een hoopje zand pakt in een bocht (sukkel :)), we kruipen weer eens voor bij de zoveelste wegwerkzaamheden en vlakbij onze bestemming mis ik een afslag en pas na 1 km vraag ik me af waar ed & rené zijn. Aangekomen bij het terrein met bunkers mogen we onze motoren op een stoepje parkeren voor 42 zlotie (inc. entree). Gelukkig konden we hier ook met euro’s betalen en krijgen we wat wisselgeld in zlotties (4 zlottie per motor, 10 entree). Op het terrein komen we een hoop gewapend beton tegen en overal liggen brokken en kapot geschoten bunkers. We bekijken alles vrij snel, maar gaan nog even goed rond kijken bij de bunker v. Hitler. Hier word aan ’t eind van de oorlog een aanslag op zijn leven gepleegd met een bom. Helaas mislukt! Bij de 3e grote bunker vinden we een trapje naar boven. Overal staan bordjes dat ’t levensgevaarlijk is en ten strengste verboden. Hier trekken we ons natuurlijk niets van aan. Mooi uitzicht en lekker rustig om te genieten van onze lunch. Dan is het tijd om weer weg te gaan. Op de weg naar de uitgang beklimt Ed nog een schoorsteen, komt een Duitser met 15 Honda motoren even een gezellig praatje maken en foto’s van ons nemen en drinken we nog 1 cola met z’n drieen en genieten we van het weertje en de Poolse vrouwen. Dan is het uit met de pret! Het begint te onweren in de verte en de lucht trekt helemaal dicht. We snellen naar onze motoren net voordat de lucht openbreekt. Samen met 4 Poolse motorrijders en een blik met padvinders schuilen we onder ’t afdak bij de ingang (samen met onze motoren). In 5 min staan de straten helemaal blank. We hopen dat ’t snel over is, maar na 30 min is het nog steeds nat. Ondertussen bereiden we ons voor om toch maar door de regen te rijden. Regenjassen en regenhoezen worden te voorschijn gehaald. De poolse motorrijders kijken een beetje jaloers. René wil nog even wat uit zijn topkoffer halen en krijgt een onaangename verrassing. Het 2L melkpak hadden we gevuld en in zijn koffer gestopt, maar van die 2L zit er nog maar 1 in. Alles onder de benzine. Zo goed als mogelijk is spoelen we het uit, maar het humeur van René daalt tot het nulpunt. Nadat allezooi weer is ingepakt vertrekken we. De poolse motorrijders waren net iets eerder vertrokken, maar na 15 min zien we ze doorweekt staan. De regen stopt niet en we worden natter en natter. De honger slaat toe en we besluiten om ons te trakteren op een diner in een restaurant. In het dorpje dat we tegenkomen stotterd mijn motor door wat regen in de uitlaat en begin ik door de honger ook mijn humeur een beetje te verliezen. Alles is dicht en wanneer we stoppen, komt een oude Pool om een sigaret bedelen terwijl hij onzin uitkraamt. Na wat krentebollen besluiten we om bij ’t hotel te kijken of we er kunnen eten en als ’t nog regent ook te slapen. Bij het hotel komt een wonderschone Poolse naar buiten en neemt René mee naar een steegje. Wij snappen er niks van want hij begint echt weer een beetje te stinken. Enige tijd later bleek ze hem naar een andere Poolse schone te brengen die wel engels spreekt. Zij wijst ons een pizzeria waar we alleen met zlotties kunnen betalen en ze geen engels of duits spreken. Even naar de bank en terug! Gelukkig is ’t dichtbij en droog. 3 pizza’s en 3 cola voor maar 60 zlottie. Heerlijk!

Daarna op zoek naar een mooi plekje voor de tent. Dichtbij is een meertje met camping maar we besluiten om toch even verder te rijden en eindigen bij een ander meertje op een wonderschoon plekje. Het is gestopt met regenen en we belonen ons met 3 biertjes! Net voordat ’t donker wordt hebben we de tent voor ’t eerst deze vakantie opgezet en wanneer we rond 10 uur in bed springen begint ’t weer te zeiken. Hopelijk is het morgen droog!! Trusten....