Rit Zwitserland - Wildkamperen @ Liechtenstein

Alpenwei Schweizz - Koeienwei Liechtenstein
De dag begon met een hete ochtend die de koude nacht snel deed vergeten. We hadden al plannen gemaakt gisteravond om in de rivier te gaan staan in ons blote kont en een foto te maken. Eerst maar even opstaan…
Op een rots in de rivier gaan we ontbijten en koffie drinken. Onwennig maar zelfverzekerd trekken Timon en René de bokser uit en bevoelen elk… ehh het water. René gooit z’n onderbroek naar een verre steen. Tja, nu moet je wel het water in. Timon volgt de tactiek en weet z’n bokser vakkundig in de stroom van de rivier te mikken.

In blinde paniek springt hij erachter aan, maar de broek is hem te snel af. Nooit meer teruggezien! Dan maar er weer snel uitklimmen en voor straf móet nu René’s onderbroek ook nat worden. Dit kwade moment staat op film! * op aanvraag verkrijgbaar *

René gaat dan ook maar zwemmen en een waar nudisten waterfestijn is het onherroepellijke gevolg. Heerlijk 1 met de natuur zijn en dus ook lekker in de rivier schijten. Lekker kijken hoe de ander aan het poepen is en de drol de stroming van de rivier naar beneden volgt.
We trekken verder stoomafwaarts om te geraken bij een iets groter watervalletje met wat dieper water. Na enige aarzeling gaan René en Timon springend naar beneden. Na dit gefilmd te hebben gaat ook Ed nu springend kopje onder. Brrr… Koud hè? Zo koud |-------------| (ongeveer dan). We lopen verder en weer terug en weer verder en vinden dan ons eindpunt bij een geweldige waterval met een prachtige regenboog. Helaas konden we naar dit punt geen camera meenemen.
Terug in ons blootje naar de tent en dan zien we de eerste mensen. Eerst een oude vent die ook naakt een boekje gaat lezen. Dan nog zo’n vent, maar dan 50m de andere kant op! En uiteindelijk zelfs een doorsnee zwitsers gezin met twee punt drie kinderen. We wijzen lachend naar ons leuter en roepen beledigende teksten.

We gaan nog even een uurtje op de rotsen bij de tent lezen en Ed gaat de dichtstbijzijnde berg beklimmen. Dit is het punt waar we onwijs hard gaan verbranden. Uiteindelijk maar inpakken en weg proberen te komen. We ruimen netjes alles op en nemen het vuilnis mee.

Dan nog terug omhoog door het weiland met je motor. Hadden we nu maar een transalp. Na lang praten over de beste route gaat René als eerste, want hij heeft de lichtste motor dus dat is het makkelijkst. Volgens Timon was het omdat ie het goedkoopst was en Ed vond hem het lelijkst, maar goed.

Onderweg naar Liechtenstein beseffen we ons dat we in het ware motorwalhalla van Zwitserland zijn. Meer motoren dan auto’s en groeten gebeurd hier dus ook minder. Opeens begint het olielampje van een motor te branden. Raad eens welke motor? Juist! Die van René! Een korte stop bij een tankstation doet ons tot de conclusie komen dat de gehele fles vers gekochte olie in de motor van René past. 1 liter op 3500km, poe hey, dat is best veel.

We ploeteren verder en bij de grens met Liechtenstein poseren we voor wat foto’s. Nu even een Mac zoeken om te eten en een geschikte plek om wild te kamperen. De Mac bleek eigenlijk om de hoek, dus hadden we meer tijd om een plek te zoeken. We rijden een willekeurige berg op en inspecteren wat zijpaden. Nu staan we in een koeien weiland op de gedroogde vlaaien met een riviertje en een rij bomen tussen ons en de weg. De tent snel opzetten, vroeg slapen en vroeg weg. Weltrusten.