Rit Normandië - Bretagne

Hier laat Ed z’n motor ook even vallen :)…
Vandaag een flinke trip voor de boeg. De bedoeling is om voor half 9 te vertrekken. We staan om 7 uur op en beginnen rond 8 uur alles op de motor te binden. Ik (Timon) heb geen zin om weer een deel van mijn tassen van mijn uitlaat te schrapen, dus neem hier ruim de tijd voor. 900 vertrekken we. Het is 735 km, dus dat wordt flink door rijden, zeker als je bedenkt dat we geen tol wegen rijden.
Het begint al een beetje spannend. Ed en ik willen een zijstraat in slaan, maar René wilde alle mooie vrouwen goed kunnen bekijken in zijn spiegels, dus die was hij aan ’t bijstellen. Hij kwam er een beetje laat achter dat wij wel erg snel dichtbij kwamen (Tja we stonden stil). Dit werd dus een moment om vol bepakt een noodstop te oefenen. Piepende banden en een zwetende René schiet tussen ons door. Dat ging net goed.
Het eerste deel rustig gereden, maar toe we van de snelweg afgingen bleek dat elke automobilist aan de kant te gaan voor ons, zodat we rustig (100 km/u) konden inhalen, ook al waren er een paar tegenliggers.
Dit ging 100den km door, dus voerden we de snelheid ook wat op. Onderweg ook nog een steek gevoeld bij mijn buik, dit bleek dus een bij te zijn. Volgende keer doe ik mijn jas dus wel dicht. ± 100 km voor Bordeaux een enorme onweersbui. Heel mooi die bliksem, maar wel natte regen en harde windvlagen. Even stoppen onder een afdak bij een garage. We verwarmen nog wat blikvoer en daarna was ’t weer droog.
Bij Bordeaux raakte we de weg een beetje kwijt. Dat was niet erg, want het centrum zag er mooi uit en een brug gaf een fantastisch uitzicht.
Na de toeristische route door ’t centrum vonden we de ringweg weer terug, waarna wij deze dus in de verkeerde richting pakte, omdraaien en vol in de file rijden. Ook leuk tussen de auto’s rijden. Dit koste allemaal veel tijd, om het goed te maken werd het dus vol vlammen en auto’s inhalen. Aangekomen bij de zee bleken alle campings vol en begon René’s motor ons een beetje in de steek te laten. Starten lukten niet goed, dus werd het aanlopen. De benzine lampjes gingen branden. Zouden we wild moeten kamperen zonder water?
Nee gelukkig, we konden na lang zoeken ergens 2 nachten blijven, alhoewel we de tent wel moesten verzetten.
Na 12 uur rijden was het dan eindelijk tijd om te genieten van wat lekkere koude (dure) biertjes.