Rit Arsdorf - Franchorchamps - Waltwilder +ongeluk

Vandaag een mooie rustdag, want we zijn al bijna thuis dus kunnen rustig aan doen. Bovendien hebben we al een tijdje onze wensen naar welverdiende ontspanning genegeerd. Om 9.00 uur hebben we afgesproken met Wolfgang und Liebe die ons graag wilden trakteren op een luxueus ontbijt. Vooruit dan maar; en om 915 stonden we voor hun deur. Appelflappen, chocobroodjes, verse ham en heel veel koffie van het merk ‘René’ gleden langs onze adamsappel. Om 12 uur wisten we aan de gastvrijheid te ontsnappen en pakten de spullen in. Het bleek het enige droge uurtje van de dag, dus de timing was puik.

Zonder tassen touren door Luxemburg en dan om 5 uur de tassen halen was het plan. Dan rijden we naar het noorden en zijn op een schappelijk tijdstip bij de moeder van Timon. Niets van dat al, zo bleek later!
De rit door Luxemburg was wel ok, maar in vergelijking met Zwitserland echt niet bijzonder. Ook Diekirch en Echternach konden ons niet echt boeien. Intussen was het dus ook al non-stop aan het regenen en waren de mensen zonder winterhandschoenen aan het bibberen van de kou.
We zoeken ons vertier elders en rijden noordwaarts naar het race circuit Spa-Frankourchamps. Het blijkt echter iets verder dan verwacht en we komen daar pas om 4 uur in de buurt. De dag leek niet veel slechter te kunnen worden totdat Timon besloot om zijn motor kennis te laten maken met het asfalt. Een hobbel in de weg en een glad stukje erna in combinatie met hangen in de bocht en remmen op de motor hadden dit drastische resultaat tot gevolg. In de regen, vlak voor een kruispunt op het einde van de vakantie slaat het noodlot alsnog toe. Even heel hard balen, want schade aan een SV650 is een stuk duurder dan schade aan een GS450E. Gelukkig was er niemand gewond.

Zoals verwacht op een klote dag gaat ook echt alles mis. De regen doet er nog een tandje bij en het circuit blijkt gesloten te zijn. Dat hele stuk dus voor niets! Zsm terug om onze tassen te halen en we hebben spijt dat we die niet direct hebben meegenomen aangezien we ons nu een half uur van Timons moeder bevinden.

De weg terug naar Arsdorf is koud en klote en we rijden onverantwoordelijk hard*1.
Om 18.10 zijn we er eindelijk en willen nog een laatste beroep doen op de huiselijke warmte van Liebe. Ze geeft hieraan gehoor en we krijgen koffie om op te warmen. De laatste rit weer terug omhoog gaat van start om 1910 en na ’t tanken zijn we goed en wel op weg. Timon kent alleen de route vanuit Maastricht dus we moeten sowieso ontzettend omrijden. Gelukkig missen we ook nog tot twee keer toe een afslag*2. We mogen zo’n baaldag natuurlijk niet met een succesvolle rit afsluiten hè ;)

(*1 = onverantwoord betekent rijden zonder achterlicht in het geval van René, terwijl het keihard regent)
(*2 = gelijk René die keihard langs de afslag “Arsdorf” knalt :))

Om half tien vinden we onze eindbestemming en worden zeer warm ontvangen met een warm maal en een koel pilsje. Onze tent blijft in de zak, want we mogen in de garage slapen. Timon en René zoeken een mooi plaatsje en Ed nestelt zich lekker in de kattenzeik. Weltrusten!